Week 9: Insjallah tot volgend jaar Marokko

Zondag gaan we met Liset en Pim Marrakech in. Het blijft een sfeervolle, gezellige stad. Kijk door alle toeristische attracties zoals aapjes, slangen, horloge en telefoonverkopers heen en je ervaart ook hier de gastvrijheid en eerlijkheid van de Marokkaanse bevolking. Een man, die een kitten probeert te redden van de dood, de dirham, die Marokkanen steeds weer geven aan bejaarden en de gezichten van de mensen, die altijd lachen. Wij zijn gepakt door Marokko met zijn natuur en lieve mensen.

Ik denk, dat we ook een beetje hebben kunnen laten zien aan Liset en Pim in de afgelopen week.

We sluiten af met een Marokkaanse pannenkoek zondagavond en rijden dan naar de luchthaven van Marrakech. Hier slapen we vannacht, want maandagmorgen om 6.55 uur vliegen ze terug naar Nederland.

Om half zeven zwaaien we Liset en Pim uit op het vliegveld. Afsluiting van een fijne week die, naar wij hopen, een nieuwe en positieve start voor Pim zal worden.

Jammer van de regen, die zondag tegen de avond begint en zal duren tot maandagmiddag. Het geeft ook gelijk veel overlast op de weg. Er zijn weinig of geen riolen. Het water kan niet weg, maar blijft op de wegen staan. En dan zien we de gaten in de weg niet meer.

Wij rijden vandaag de N9 van Marrakech naar Casablanca. Een prima weg, druk, maar we schieten goed op. Net voor Berreschid is er een slecht stuk. Via de N1 zijn we om half drie in Corniche Harhoura.

We vinden een klein campinkje, waar we ons kamp opslaan. Stoelen naar buiten, de lucht is blauw en de zon prikt weer heerlijk. Morgen weer een stukje verder omhoog.

Dinsdag 24 maart 2015:

Het heeft de hele nacht geregend, nee ... gegoten. Als we vanmorgen naar buiten kijken is het grijs en grauw. Vanmorgen laden we alle apparaten op, verschonen het bed en vegen we ons huis weer aan. Daarna lekker onder onze douche. De camping heeft wel een toilet (waar ik met een grote boog omheen loop), maar geen douche. De stroom hebben we vanuit een klein schuurtje. Toen de beheerder gisteren iets moest boren, ging dat voor en sloot hij ons gewoon een half uurtje af. En ook dat vinden wij heel gewoon.

Het verschil in acceptatie tussen Marokko en Nederland doet me altijd een beetje denken aan het verschil tussen Aldi en Albert Heijn. We gaan proberen het Marokko gevoel maar eens wat meer toe te passen in Nederland.

We vertrekken om elf uur. Het regent nog steeds. We maken er daarom een rijdag van en willen vanavond in Asilah overnachten.

We rijden het eerste stuk langs de kust over de R322. Dan door het centrum van Rabat naar Salé. Ook hier is een Carrefour gekomen. Zo hebben wij er deze reis al drie genoteerd: in Essaouira, Marrakech en in Salé. Ze hebben alle een drankafdeling, die van 10 tot 20 uur is geopend. Op vrijdag is de afdeling gesloten.

Na Salé gaan we toch naar de N1. Het heeft zo hard geregend, dat we liever voor zekerheid kiezen. 

Bij Kenitra wordt het spannend. Het riool kan alle water niet aan en de putten spugen het water uit . De straten veranderen in een mum van tijd in snel stromende riviertjes.

We stoppen even, maar rijden dan toch het water in. Gelukkig geen verborgen kuilen of open putten.

Later in de middag wordt het droog. Dichter bij Asilah zijn ook de wegen al opgedroogd.

Normaal gesproken parkeren we op de camperplaats in Asilah. Kosten 40 dh per nacht zonder faciliteiten. We kiezen nu voor camping Echrigui. Met stroom en douches betalen we 70 dh.

Zo kan ik de laatste avond in Marokko de hele avond genieten van internet.

Morgen naar Tanger Med. We willen de ferry van 11 uur proberen te halen.

En... morgen voor het eerst in acht weken weer naar de Lidl in Algeciras.

Woensdag 25 maart 2015:

We staan om zeven uur op. Piet haalt een vers stokbrood en ik zet koffie en ruim alvast op. Om acht uur gaan we via de tolweg naar Tanger Med. Het is eindelijk droog. Nog wel bewolkt, maar we zien steeds meer blauwe lucht.

Om half tien halen we onze tickets op bij Balearia. Dan volgt de Marokkaanse politie. Passen worden gecontroleerd en van een stempel voorzien. De gele vertrekbriefjes worden ingenomen.

Bij het volgende loket geven we een van de twee briefjes af, waarmee we de camper weer uitvoeren. Dan volgt nog de scan op verstekelingen. Wij  moeten de camper uit. Ook Arie en voor alle zekerheid neem ik ook mijn camera maar mee. Gelijk krijg ik van de douanier te horen: 'Geen foto, geen foto'.

Dan rijden we naar parkeerplaats 5, waar al heel wat campers staan. De boot moet om elf uur vertrekken. We horen als snel, dat er anderhalf uur vertraging is. Dat blijkt achteraf ruim twee uur te worden.

Voor we de boot op  mogen rijden, worden de tickets en de paspoorten nog eens gecontroleerd. Ook komen hier de hasj-honden de auto afsnuffelen.

Het lijkt een behoorlijke opsomming, maar elk jaar worden de douaneformaliteiten simpeler en gaat het sneller.

In Spanje is het gelijk een uur later. Om vier uur zijn we weer op Europese grond in Algeciras. Moe van een hele dag niets doen en wachten.

We rijden naar de parkeerplaats bij de Mercadonna, waar aan het eind van de dag ruim 100 campers staan. 

                                                     Deze camper staat er vast langer als een dag

Dan doen we boodschappen bij de Lidl en gaan bij Macdonald internetten en wat eten.

De verdere avond zitten we lekker in de camper, Piet met zijn drankje en ik met een roseetje.

Morgen ben ik jarig!!

Donderdag 26 maart:

Jarig! 68 jaar vandaag. Piet haalt warme broodjes bij de Lidl en cappuccino bij de Mac. Toch 'n verjaardagsontbijtje, weliswaar niet op bed, maar zo lief. Ik krijg al heel vroeg sms'jes van Sanne, Pim en Arjan en om negen uur belt Carolien. We gaan vandaag naar Torrox, nog een kleine 200 km te gaan.

Het waait behoorlijk vanmorgen, maar de zon schijnt. Om een uur staan we geparkeerd op het ons bekende plekje in Torrox.

We pikken een boulevardje en drinken een cappuccino op een terrasje. Er is wifi, dus kijk ik gauw even naar de post en fb. Wat word ik verwend vandaag. Aan het eind van de dag staan er meer dan zestig wensen op fb en heb ik veel lieve sms'jes gehad.

Om half vijf komen Berry, Franka, Mary-ann en Kees vanuit Competa. Het blijft bijzonder onze vrienden zo ver van huis weer te zien en te knuffelen. Ik krijg een lekkere fles wijn en een mooie shawl van ze in mijn kleurtjes.

We kletsen heerlijk bij met een wijntje en 'n biertje. 's Avonds gaan we Indiaas eten in het stadje.

Vrijdag 27 maart:

Vandaag gaan we naar San Fulgencio. De camperplaats bij La Marina. Het is altijd leuk daar een nachtje heen te gaan.

De rit gaat voorspoedig. De zon schijnt, maar het waait wel weer stevig. Via de A44, A92, A92N en de A7 maken we vandaag 450 km in zes en een half uur. Om drie uur rijden de camperplaats op.

Er is een nieuwe beheerder. Het ziet er ook beter verzorgd uit. Lekker warme douches en warm water om af te wassen, wifi en stroom voor € 12,- per dag.

We zoeken een plekje en binnen een half uurtje zitten we en genieten nog lekker buiten van het zonnetje. 

Het volgende en laatste verhaal van deze vakantie komt volgende week vanuit de Donk in Leerdam.

Fijn weekend.