Week 8: Een weekje met Liset en Pim

En daar staan we dan maandag om kwart over twee op het vliegveld van Marrakech. Natuurlijk veel te vroeg, maar dat hoort ook bij ons. Het is warm, ruim 25°. We wachten in de grote hal. Vervelen doen we ons niet, want mensen kijken is altijd leuk. En zeker als ze proberen in de hal van een luchthaven een fiets in elkaar te zetten. Om 14.59  uur landt het vliegtuig. Om kwart voor vier komen Liset en Pim de hal in. Heerlijk, eindelijk elkaar vasthouden en knuffelen.

We rijden naar het centrum van Marrakech. Buiten de stadspoort zien we een aantal campers staan. We hadden al van Adriaan gehoord van deze nieuwe (gedoog)plek.

We rijden erop. Er staan twee Nederlandse campers. Uit één daarvan komt gelach en een welkom. Haha, daar staan Adriaan en Paula ook.

We zoeken ook een plekje, drinken wat en gaan dan naar het bekende El Fna plein .

Het is gezellig druk en natuurlijk zijn daar de aapjes, slangen, buikdanseressen, verhaalvertellers, waarzeggers en de stalletjes met eten en drinken.

Wij gaan de soek in. We slenteren en proberen alle verkopers te omzeilen. Holland? Kijken, kijken en niet kopen, allemachtig prachtig achtentachtig. Ja...  welke Hollander herkent dit niet.

Later gaan we een tajine eten op de tweede verdieping van een restaurant op het plein. Prachtig uitzicht.

We slapen deze nacht allemaal slecht. Voor Liset en Pim zijn het naast het wennen ook de herdershonden, die bijna de hele nacht blaffen.

Dinsdag 17 maart 2015:

Mijn broer, Cor, is jarig. 64 jaar vandaag. Van harte Cor.

Wij gaan vandaag de Tizi-n-Tizkapas rijden naar Ouarzazate. Een prachtige rit, die echter wel vijf uur in beslag neemt. 

Om vier uur zitten we in het zonnetje op camping Tissa, L"escale de Ouarzazate.

Pim neemt zelfs een duik in het zwembad.

Ik sluit de dongel en de router aan. De komende week hebben we hier veel plezier van. Op elke plek kunnen we appen, internetten en fb'en.

Woensdag 18 maart:

We gaan vandaag de Atlas Studio in Ouarzazate bezoeken. Hier zijn vele bekende films opgenomen.

Game of Thrones, Asterix en Obelisk, Cleopatra, The Gladiator, Mummy returns etc., etc..

We hebben een leuke enthousiaste gids. We genieten er alle vier van. Pim maakt van de gelegenheid gebruik om zijn conditie qua freerunnen tussen alle relikwieën op peil te houden. Ik houd af en toe mijn adem in.

's Middags gaan we de kashba in Ouarzazate in en eten brochette poulet met frites en salade in de kashba.

We stoppen in het centrum en gaan de souk in. Pim wil graag een echte djellaba. Hij koopt een hele mooie. Liset wordt een kei in afdingen. Ze koopt hem voor 40% van de vraagprijs. 

Tevreden gaan we naar camping Atlas View, 5 km voor Ait Ben Haddou.

Een kleine familiecamping. In de eetkamer is ook de wc en de douche, afgescheiden met een gordijn. Haha, ik denk niet dat Liset en ik hier gaan douchen.

We zijn de enige gasten en worden echt verwend. Als we eenmaal zitten komt er een pot muntthee.

Daarna krijgen we een rondleiding door het huis. Een echt Marokkaans huis met de dieren centraal in huis. Een koe, een kalf en een vaars, drie geiten, kippen en een poes en een hond. Oma bestiert het huishouden. De zoon Mohammed rijdt schoolkinderen en runt de camping. Oom heeft een winkeltje en pa incasseert het geld.

We zitten nog even buiten. Ook hier waait het echter en het koelt snel af. We eten binnen een baguette met kaas en kalkoenham en dan..... worden we uitgenodigd couscous te eten met Mohammed. We willen en kunnen niet afslaan, dus om acht uur zitten we weer te eten. Het is echt lekker, dus we doen de kok eer aan. 

Donderdag 19 maart:

We worden wakker van de lucht van versgebakken brood. Als ik buiten ga kijken is oma druk bezig. Er liggen al twee broden voor ons klaar. Gebakken op houtskool.  Eerlijker brood kan niet en dan kun je, zoals Liset, ook de pech hebben een stukje houtskool in je brood te vinden. Gelukkig hoeft de tandarts er deze keer niet aan te pas te komen.

We ruimen op, geven nog het een en ander als dank aan de familie en gaan dan weer anroet.

Vandaag staat Taroudant op het programma. Een flinke rit van 280 km door de Anti Atlas. Een prachtige rit met een paar flinke passen (Tizi-n). We stoppen in Tazenakht en wandelen over de markt. Daarna drinken we nous-nous op een terrasje. Liset  maakt foto's  van vrachtwagentjes met schapen en geiten bovenop. Dan wordt ze meegetroond door een Marokkaan, die haar zijn kleden wil laten zien. Via een smalle trap komen we in een toonzaal met overal kleden. Dit ken ik nog uit Fez. Hier komen we niet meer weg, als we niet kordaat handelen. En dat kan mijn dochter. Ze bedankt beleefd en zegt, dat haar vader staat te wachten. De man wil eerst nog met Liset op de foto en dan lopen we lachend snel de winkel uit. 

De volgende stop is in Taliouine op een parkeerterreintje. Liset en Pim gaan de stad verkennen, Piet laat Arie uit en ik ga koken. Helaas komt dat er niet van. Er komt geen water meer uit de kranen. De slang van de waterpomp is door al het geschud op deze wegen losgeraakt. Piet en ik proberen samen het slangetje vast te krijgen. Dat lukt niet. Inmiddels zijn Liset en Pim ook terug. We eten een boterham en besluiten in Taroudant een monteur te laten komen.

Was Klaas nu maar in de buurt! Dan was het zo gefikst.

Het laatste stuk van Taliouine naar Taroudant is een crime. Er wordt aan de weg gewerkt en we moeten er steeds af. Over stukken grind met grote gaten schieten we niet echt op. Wel zien we geiten in de arganbomen en dat maakt weer veel goed. 

Pas om vijf uur zijn we op camping Du Jardin in Taroudant. We zoeken een plek en ik vraag aan de beheerder of hij een monteur wil bellen. Hij wil echter eerst zelf kijken en in nog geen vijf minuten is het euvel verholpen. Gelukkig.

's Avonds gaan we met de taxi naar Taroudant. Er zijn twee souks, een Berber en een municipal. We lopen door beide. We kopen tajinekruiden en Liset koopt een voetbaltenue voor Bram. Op het grote plein drinken we nous-nous op een terrasje en kijken naar de bedrijvigheid rondom ons. De souks gaan sluiten. Alle koopwaar wordt binnengehaald.

De taxi is keurig op tijd en brengt ons over het smalle weggetje terug naar de camping.

Vrijdag 20 maart:

Het heeft vannacht geregend. Het is voor ons de eerste keer sinds we 30 januari in Marokko kwamen.

We douchen. Piet en ik hebben nog geluk. Als Liset in de douche staat is het water op. Haha, onze gasten leren wel echt Marokko kennen.

We rijden om tien uur weg. Als we voor het kruispunt van de hoofdstraat wachten om over te steken, komen Klaas en Marion voorbij. Wat een giller. We maken een praatje met elkaar. Zij hebben aan de muur gestaan en gaan vandaag naar Tata en dan door naar Zagora. Wij gaan over de N10 naar de Marjane in Agadir.

We kunnen flink opschieten. Het regent echter nog steeds. Net voor Agadir krijgen we een flinke hagelbui. De straten staan gelijk blank, de putten lopen over.

Even wat drinken en dan gaan we eten koken.

Mis, weer geen water. Het slangetjes is weer losgetrild. Gelukkig blijkt Pim een goede hulp. Samen met Piet wordt het deze keer goed gerepareerd.

We zijn vanavond allemaal moe, hangen lekker in de camper en kijken op vrijdagavond mag alles. Lachen!!

Zaterdag 21 maart:

De lente is begonnen. Gelukkig schijnt hier vandaag ook de zon. Liset en Pim gaan een dagje samen op pad op onze fietsen. Wij poetsen een beetje in de camper, ik maak mijn verhaaltje af en was nog wat kleine dingetjes weg. Verder zitten we lekker in het zonnetje.

Morgen nog een dag met zijn vieren in Marrakech. Dan slapen we morgennacht bij het vliegveld en maandagmorgen om 6.55 uur vliegen Liset en Pim naar Nederland.

Wat zullen we ze missen.

Fijn weekend allemaal!!