Een terugblik op de laatste week van 2013 en de start van 2014

Eerste Kerstdag:

Het heeft vannacht ontzettend gestormd en geregend. We lagen te schudden in de camper. Naast de wind hoorden we ook nog een ander geluid, alsof er iets tegen de camper tikte. We sukkelen de nacht door. Om half vijf gaat Piet er toch uit. Ochtendjas aan en zaklamp mee.

Het eerste wat hij ziet, of liever gezegd mist, is de fietshoes. Gelukkig vindt hij die twintig meter verder in een struik. Uit het getik komt hij niet. Dat heb ik inmiddels gevonden. Het dakluik boven ons bed klappert. We proberen toch nog maar een poosje te slapen.

Om half acht zijn we op. We maken een heerlijk Kerstontbijt met eieren, kerstbrood en warme broodjes.

Het waait nog steeds erg hard, ook de regen wordt niet minder. We rijden de camper naar een ander plekje wat meer in de luwte.

Piet zet de telescoopladder tegen de camper en bekijkt het dakluik bovenop. De schroeven worden aangedraaid, maar dat helpt niet veel. 

Het blijft tot vroeg in de middag kwakkelen met het weer: regen, wind, deur open, deur dicht.

We bivakkeren dus bij ons in de camper, glaasje port en wijntje erbij.

Harrie maakt (of was het toch Ineke) het voorgerecht: garnalencocktail met zelfgemaakte whiskysaus. Ineke en ik delen het hoofdgerecht: sla, gebakken aardappelen, kip in (zelfgemaakte) champignonroomsaus. We maken het allebei in onze eigen keuken.

Dan is het Piets beurt voor het dessert: chocoladetaart met meringue ijs en slagroom. We sluiten af met cappuccino met slagroom. Arie eet met Harrie mee.

Ondanks het weer hebben we een geweldige eerste Kerstdag met zijn viertjes. Wat zal het morgen stil zijn voor allemaal.

Tweede Kerstdag 26 december:

Om negen uur zijn we klaar. Gegeten, gedoucht, toilet geleegd en alles aan kant.

We nemen afscheid van Ineke en Harrie en gaan naar Guardias Viejas vandaag.

De zon schijnt al, de wind is veel minder. We nemen de A7 over Lorca. Het is iets om, maar we schieten wel lekker op.

Om een uur zijn we in Roquetas. We stoppen bij Mc. Donald voor een kop koffie en kijken gelijk de post na.

Dan rijden we naar Avenida Gabo de Gata. Daar weten we een lavomatic, waar we vorig jaar ook gewassen hebben. Om kwart voor vier is alles gedaan: gewassen, gedroogd, bed verschoond, was opgeruimd, camper geveegd en Arie uitgelaten. Nog een goed half uur en dan zijn we in Guardias Viejas.

Ook hier is het ongewoon stil. Er staan vijf campers op het veld, waar er vorig jaar wel vijftien stonden.

Stoelen en tafel naar buiten en tot half zes genieten we nog van de zon en de zee.

Vrijdag 27 december 2014:

We worden wakker van de zon en de claxon van de rijdende bakker. Oh ja, dat was hier. Lekker vers brood elke morgen. Even later komt Piet met een warm bruin stokbrood terug € 0,50 en nog gebracht ook.

Vanmorgen fietsen we over de vijf km strandweg naar Almerimar. Onderweg komen we langs drie camperplaatsen. Bij allemaal is het erg rustig. Waar zijn toch al die camperaars???

We kuieren heerlijk in het zonnetje langs de haven en slenteren langs de winkeltjes.

's Middags gaan we onderuit in de stoelen buiten. Puzzeltje, boek, zo houden we het wel uit.

Tegen vieren gaat het toch weer waaien en de lucht betrekt. We maken met Arie een lange strandwandeling en lopen door het dorpje terug. Lekker uitgewaaid smaakt een wijntje wel!

We zijn vanavond in gedachten veel in Leerdam bij onze kinderen. Anke viert haar 40e verjaardag. Het volgende kroonjaar is van Carolien. Gelukkig duurt dat nog even.

Zaterdag rijden we naar Torrox. We nemen de kustweg 340a. Het eerste stuk rijden we langs kassen, kassen en nog eens kassen met tomaten, paprika's, courgettes en komkommers.

Het is geen fraaie weg. Overal ligt afval langs de kant. Van plastic flessen tot matrassen. Bah.

Na Motril wordt het mooier en ook grilliger. We klimmen en kijken ver over de Middellandse zee uit. Het is een goede rijdag. Af en toe een zonnetje en soms een paar druppels.

Om half twee staan we op de bekende plek in Torrox. Wij zijn de eerste. We gaan een wandeling maken en een terrasje pikken. Als we om vier uur terug zijn, staan er zes campers.

's Avonds kijken we de laatste aflevering van 'Overspel'. Weer vreselijk spannend.

Zondag 29 december:

We maken een lange wandeling over bijna de hele boulevard in Torrox. Arie loop los mee en doet het fantastisch. Ze keurt geen enkele hond een blijk waard. Alleen poezen kan ze nog steeds niet weerstaan. Helaas kan Arie nog steeds niet over een hek klimmen en legt ze het altijd af tegen de katten.

Om twaalf uur krijgen we een sms van Kees, dat ze zijn geland en in de rij staan voor de huurauto.

Ruim een uur later parkeren ze voor onze camper. We lopen met zijn vieren naar het restaurant, waar we gaan eten. Piet gaat met Kees met de auto. Kees wacht op een operatie en heeft veel moeite met lopen. Piet heeft een tafel gereserveerd. We kletsen lekker bij en genieten van een heerlijk driegangen menu. Dan lopen we nog lekker over de boulevard terug. Ik koop daar nog een mooie zilveren ring en een amethist. Mary-Ann een armband.

Dan gaan we naar Competa naar villa Andalusië. De weg erheen is ruim 14 km lang, stijgend, dalend, kronkelend en smal. Kortom: het vereist alle aandacht van de chauffeur.

We parkeren de camper op een voor ons inmiddels bekende plek. De andere vier gaan naar boven en richten hun verblijf voor de komende vier dagen in.

Het wordt vanavond niet laat. De anderen zijn vanmorgen om vijf uur opgestaan om op tijd bij Eindhoven Airport te zijn. En wij kruipen ook graag in ons bedje. TV aan en lekker wegdoezelen. 

Maandag 30 december:

We gaan vandaag naar Malaga. Het is ruim een uur rijden, waarvan de eerste 15 km niet fijn zijn. De weg naar beneden is erg bochtig en op sommige plaatsen erg smal. We hebben een VW Touran gehuurd. Een 5 + 2 auto is toch net geen zes persoons.

Om elf uur zitten we aan de cappuccino in Malaga. Op het plein wordt een luchtballon opgeblazen en men mag gratis een keer meevaren. Franka, Mary-Ann en Piet melden zich gelijk en een klein half uurtje later stijgen ze op. Wat jammer, dat de ballon aan touwen vastzit en hij maar 25 meter hoog gaat, maar toch...... Ze hebben in een luchtballon gevaren en een diploma gekregen.

Daarna lopen we over de boulevard naar de grote kathedraal van Malaga.  

Als we die bekeken hebben is het alweer twee uur en wordt het tijd voor een tapaz op een terras.

's Middags lopen we door de winkelstraten en om half vijf rijden we Malaga uit.

In Torrox doen we bij de Mercadonna de Oudejaars boodschappen en net voor het donker zijn we weer bij het huis van Paul en Alex.

Dinsdag 31 december 2013:

Anke is vandaag veertig jaar. Het eerste wat we doen is bellen en voor haar zingen. We kletsen even lekker met elkaar en dan gaan we ontbijten. Als Berry er is eten we elke morgen gebakken eieren met spek. We hebben 36 eieren ingekocht en overmorgen zal er geen een over zijn.

Na het ontbijt doe ik nog een was in de automaat en bellen we Carolien. Zij en Pitti zijn vandaag 16 jaar getrouwd. Helaas liggen ze nog op bed, maar Ans brengt de felicitaties wel over.

De vier anderen gaan vandaag naar Competa. Wij blijven hier. We wassen, knippen haren en gaan daarna onderuit op de stretchers bij het zwembad. Om drie uur zijn de anderen terug.

Kees maakt beslag en gaat oliebollen bakken.  Om half zeven is hij 123 oliebollen verder. Ze smaken verrukkelijk en voor morgen blijft er echt niets over.

We vullen de avond met één en dertigen. Het blijft een leuk simpel spel. Het is twaalf uur voor we er erg in hebben. We proberen nog de meiden te bellen, maar de lijnen zijn overvol. Het lukt Carolien om één uur gelukkig wel ons te bellen.

Om half twee vinden we het welletjes en lopen we naar de camper. Morgen begint een nieuw jaar!

Woensdag 1 januari 2014:

Voor de afwisseling zijn er vanmorgen ook gekookte eieren. We ontbijten buiten in het zonnetje.

Wat een heerlijk huis hebben Paul en Alex toch. De hele dag door kun je ergens uit de wind in de zon zitten.

Vanmorgen rijden we naar het Balcon van Europa. Kees blijft thuis. Hij heeft veel last van zijn benen.

We slenteren door de winkelstraatjes van Nerja. Veel winkeltjes zijn gesloten. Er zijn veel toeristen en het is erg druk op het Balcon. We genieten van het uitzicht over zee en naar beneden. Er zwemmen al mensen in de zee. Dat doet me denken aan de Nederlandse Nieuwjaarsduik in Scheveningen. Het is hier echt aangenamer om een duik te nemen.

Om drie uur zijn we weer terug in Competa. Piet ziet wit en is misselijk van het autorijden. En dan heeft hij deze keer nog wel voorin gezeten.

We willen nog gaan eten in Competa, dus er wordt besloten dat Piet rijdt. Misschien gaat dat beter. Arie past op het huis.

We vinden het kleine Marokkaanse restaurantje, waar we et Alex en Paul ook al eens hebben gegeten: Taberna Hierbabuena.

Berry, Franka, Kees en Mary-Ann nemen een tajine. Wij houden het bij kip in roquefortsaus. Tajine kunnen wij de komende weken nog genoeg kiezen.

Het eten smaakt voortreffelijk, het is erg gezellig en druk in de kleine kroeg. We hadden beslist geen kwartiertje later moeten binnen komen.

Voor het donker zijn we weer terug op de berg.

Donderdag 2 januari 2014:

Na het ontbijt binnen ruimen we met elkaar op. Het is een sombere dag, geen zon nog en maar 14 graden. Om kwart over tien gaan we voor de laatste keer deze reis de berg af naar Torrox Costa. Daar drinken we met elkaar nog een cappuccino en dan nemen we afscheid. Het was erg gezellig, de dagen zijn omgevlogen.

Berry, Franka, Kees en Mary-Ann gaan over de mooie kustweg N 340 naar Malaga airport en wij zetten koers naar Nerja om mijn nicht Joke en haar familie te ontmoeten.

Gelukkig knapt het weer op. 's Middags zitten we weer heerlijk op een terrasje. De auto kunnen we op een parkeerterrein vlakbij kwijt. Om vijf uur komen Joke, Bram, dochter Carina en kleindochter Kelcey met vriendinnetje.

We drinken bij Joke en Bram in het appartement koffie en gaan dan de stad in. We willen eten bij 'De Frietkot'. Het is een flinke wandeling en bij aankomst blijkt hij dicht. We wandelen op ons gemak terug. Alle winkeltjes zijn nog open. Om acht uur zijn we bij een Chinees restaurant. Ook deze avond is weer heel gezellig. Joke is een echte Verkeste, ze kletst wat af. Carina is wat stiller, maar met elkaar hebben we toch over van alles en nog wat. Om elf uur lopen we naar de camper. Carina, haar vriend Ronnie en de twee meiden lopen nog mee. Ze willen graag een kijkje binnen nemen. Dan nemen we afscheid, maar we zullen elkaar zeker weer opzoeken.

Wij zitten nog even en dan kan het weer voor vandaag.

Vrijdag 3 januari:

We rijden vanmorgen vroeg weer naar Torrox. Ik heb een ontsteking in mijn lies, die behoorlijk pijnlijk is en ik wil er toch naar laten kijken. We bezoeken een Duits Medisch Centrum. De arts beslist, dat er een sneetje gemaakt moet worden om de druk van de ontsteking af te nemen.

De wond moet daarna elke dag verzorgd worden. Gelukkig kan Piet dit doen. We besluiten nog een paar dagen in Torrox te blijven tot ik merk dat de genezing goed op gang komt.

Dat is geen straf, want de lucht is vandaag weer strak blauw en ik wil graag mijn weblog bijwerken. Fijn weekend allemaal.

Op de fotopagina staan nog meer foto's van deze afgelopen week.