Het eerste verhaal van deze vakantie. We zullen proberen jullie elke week weer op de hoogte te houden. Internet in Slovenie en Kroatie is echter nog zeer beperkt. We mogen nu even gebruik maken van het internet van motel Plitvice in Zagreb. We vertrekken zo naar de grens met Servie. Hier zijn geen campings, maar kunnen we wellicht overnachten bij hotels.
Zondag 8 mei:
We rijden om half negen weg. Het wordt warm vandaag, dus we willen rond de middag in Ernzen zijn. De reis gaat voorspoedig. Om half twee zitten we aan de koffie op het terras bij Caro en Pitti.
Ik krijg nog twee moederdagcadeaus: van Pitti een ledvogeltje op stokje voor de vakantie en van Carolien een half jaar lidmaatschap goldmember.
’s Middags gaat Piet zwemmen met Mara en Antonie, we bbq’en. We zitten nog lang buiten. In het donker geeft het vogeltje licht (alle kleuren van de regenboog). Wat zullen we hiermee scoren op de campings in Kroatië.
Maandag 9 mei:
We zijn om 6.30 uur op. Om 7.30 uur zwaaien we Caro en de kinderen uit. Om acht uur rijden we de berg af. Koos blijft achter en Pitti zwaait ons uit.
Het is niet druk op de weg, wel warm. Om drie uur zijn we net achter Ulm in Rofingen.
Op het hof van Gasthof Zahler mogen we overnachten. We maken nog een wandeling door het dorp en zitten lekker buiten.
Dinsdag 10 mei:
Weer vroeg op. Weer heerlijk weer 27º. We rijden om acht uur. Eerst kopen we lekkere broodjes bij de bakker en dan gaan we anroet. Rond de middag zijn we aan de grens van Oostenrijk, net voor Kufstein. We kopen een vignet voor 10 dagen. We rijden langs bekende wintersportplaatsen: Kufstein en St. Johann in Tirol. In Kitzbühel rijden we een berg op en vinden een prachtig plekje op de P van een hotel met uitzicht op de bergen met sneeuw. De eigenaresse van het hotel vindt het prima, dat we hier overnachten. Naast het hotel is een tennisbaan met een clubgebouwtje en een tafel met vier stoelen ervoor. Er is niemand aanwezig. Hier bivakkeren we tot laat in de avond. Op de achtergrond horen we de koeienbellen op de alpenweiden.
Woensdag 11 mei:
We worden wakker van het roepen van een koekoek. Al snel volgen andere melodieën van vogels, waar we de naam niet van weten. Het is vroeg, maar we genieten er allebei van.
We rijden vandaag op ons gemak dwars door Oostenrijk. Het is een staalblauwe hemel. De sneeuw op de bergen weerkaatst in de zon. Als we uit de Felbertauerntunnel (5,7 km) rijden, zien we een ander landschap. Heel wijds, met aan beide kanten de bergen. Over Lienz en Hermagor zijn we rond één uur aan de Faakersee. Het is een déja-vu van 1982. Toen kampeerden we hier met de meiden voor de eerste keer op een naaktcamping, op doorreis naar Istrie.
We eten een boterhammetje met uitzicht op het meer. Dan rijden we door naar de Wörthersee en vinden een prachtig plekje in het bos aan de rand van een golfterrein. De hele middag genieten we van de golfers, beginners en gevorderden. We zien menige graszode de lucht ingaan. Toch maar eens gaan kijken als Arjan en Randy les krijgen. ’s Avonds verkassen we 500 meter richting Wörthersee. We mogen in Dellach op het parkeerterrein van een leeg hotel staan met prachtig uitzicht op het meer.
Morgen Slovenië!
Donderdag 12 mei:
Vandaag rijden we de Loiblpass. Er zijn stukken bij, dat we 12% stijgen. De camper moet terug in de tweede versnelling. De haarspeld zijn behoorlijk scherp. Voor ons rijdt een touringcar, die bij elke bocht gewoon overhelt. Op de top staan we even stil bij een monument van kamp Mauthausen. Bovenop deze pas was een nevenkamp gevestigd. De gevangenen werkten hier aan de weg en de tunnel.
Om één uur zijn we op de camping in Smlednik. Prachtige camping, hete douches en wifi. Gelijk met ons komt ook een Belgisch stel met een camper.
Het is inmiddels weer 28⁰. Luifeltje uit en lekker buiten eten. Daarna wandelen we naar beneden. Daar is de rivier, maar ook een FKK-strandje. En zo lopen we helemaal onverwachts spitsroeden tussen de naakte zonaanbidders. Gelukkig hebben we Arie aan de lijn.
Vrijdag 13 mei:
Op ons gemak naar Domzale. Er is een camperplek bij een autowasserette. De eigenaar bouwt zelf een camper en repareert ook. Hij vindt het leuk om campers op zijn terrein te hebben. De Belgen zijn er al. We hebben twee prachtige plekken met een heel grasveld als terras. ’s Middags wandelen we naar de stad en kopen het eerste voetbalshirt van deze vakantie voor Bram, een groenblauw van het nationaal elftal van Slovenië. We ontdekken ook, dat er een trein en busverbinding is met Ljubljana. De trein gaat niet op zaterdag, dus gaan we morgen met de bus. Op de terugweg zien we een melkautomaat middenin een straat staan. Het blijkt een normaal straatbeeld in Slovenië.
Zaterdag 14 mei:
We gaan met zijn viertjes met de bus naar Ljubljana. De naam Ljubljana betekent geliefde. De rit duurt maar een half uurtje. De belangrijkste attractie van Ljubljana is het kasteel. Dit ligt op een strategische heuvel boven de stad op 376 meter hoogte. We gaan met de lift naar boven (de mannen met seniorenkorting). Arie moet een muilkorfje om. Gelukkig hebben ze er een te leen voor haar. Ze ondergaat het zonder mopperen. Het uitzicht boven is prachtig. Het is een heldere, heel warme dag. De burcht blijkt erg in trek te zijn bij trouwpartijen. Op het kleine kasteelpleintje tellen we al vijf bruidsparen. Elk bruidspaar heeft zijn eigen accordeonmuzikant, die het geheel opvrolijkt. We lopen naar beneden. Daar splitsen onze wegen en gaan we samen de stad verkennen. We zien een optreden van soldaten uit de middeleeuwen. Het levert een leuk plaatje op.
Ljubljana is een studentenstad met een oude en nieuwe wijk, gescheiden door de rivier de Ljubljanica. Een van de bekendste bruggen is de Drakenbrug. Elke dag is er markt. Vandaag treffen we het. Uit de wijde omgeving zijn er kraampjes met plaatselijke producten. Olijfolie, wijn, brood, koek, olijven, kaas, worst, ham, alles is er om te proeven. Op een kleine verhoging maakt een accordeontrio muziek. We maken een rondje langs alle bezienswaardigheden. Daarna slenteren we langs de rivier. Aan beide kanten is het een aaneenschakeling van eettentjes. Wij hebben ook wel trek en gaan ergens eten.
Om vier uur zijn we doodmoe en nemen de bus terug naar Domzale.
Tot laat in de avond zitten we buiten.
